Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

ΣΤΑΔΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΝΟΣ ΒΡΕΦΟΥΣ

Απο 0 έως 1 έτους

Το βρέφος από την γέννησή του εμφανίζει μία σειρά απο αντανακλαστικά που του επιτρέπει να επιβιώσει. Τα αντανακλαστικά αυτά είναι η βάση για να αναπτυχθούν πολυπλοκότεροι κινητικοί μηχανισμοί που θα αναφέρω στη συνέχεια. 
Ενδεικτικά κάποια απο τα αντανακλαστικά είναι τα εξής: το αντανακλαστικό του θηλασμού, το αντανακλαστικό της παλαμιαίας σύλληψης, το αντανακλαστικό της πρωτογενούς ορθοστάτησης κ.α


Αδρή κινητικότητα

Ένα βρέφος απο 0-12 μηνών μαθαίνει να στηρίζει το κεφάλι, να ρολάρει, να μπουσουλάει, να κάθεται  με καλό έλεγχο κεφαλής και κορμού, να αλλάζει θέσεις, να γυρίζει να πιάνει αντικείμενα,να σηκώνεται όρθιο και να παραμένει υποβασταζόμενο σε έπιπλα κάνοντας και κάποιες φορές πλάγια βήματα.

Λεπτή κινητικότητα   

Ως προς τη λεπτή κινητικότητα ξεκινά να πιάνει αντικείμενα και με τα δυο του χέρια,σταδιακά καταφέρνει να μεταφέρει ένα αντικείμενο απο το ένα χέρι στο άλλο, δείχνει πράγματα με τον δείκτη, απλώνει τα χέρια του σε δοχεία για να πιάσει αντικείμενα, γυρίζει σελίδες, περνάει μικρά αντικείμενα απο μικρά ανοίγματα, χτυπά παλαμάκια.


Γνωστική Ανάπτυξη

Η Γνωστική ανάπτυξη κατά τον Piaget χωρίζεται σε 4 στάδια. 

1ο στάδιο (1 μήνας)
Το βρέφος έρχεται σε επαφή με το περιβάλλον του μέσα απο τα αντανακλαστικά, θηλάζει, πιάνει, κοιτάει το φως, βγάζει ήχους.

2ο στάδιο (2-4 μηνών)
Παρακολουθεί αντικείμενα που κινούνται, ψάχνει την αιτία ακουστικών ερεθισμάτων, χαμογελάει, ασχολείται με το σώμα του και το άμεσο περιβάλλον του, βγάζει ήχους, ενώ παρατηρείται διαφοροποίηση στο κλάμα.

3ο στάδιο (4-9 μηνών)
Το μωρό αρχίζει να εξερευνά το περιβάλλον του. Προκαλεί την προσοχή των άλλων, επαναλαμβάνει κινήσεις που προκαλούν τις κινήσεις των άλλων. Θυμάται τι κάνουν τα διάφορα αντικείμενα, πειραματίζεται με παρόμοια  για να πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα.
Ξεκινά να κατηγοριοποιεί και να ταξινομεί, αναγνωρίζει την σειρά καθημερινών δραστηριοτήτων, κατανοεί τη μονιμότητα των αντικειμένων. 
Πιστεύει ότι αυτό είναι υπεύθυνο για κάθε γεγονός.

4ο στάδιο (9-12 μηνών)
Πλέον κάνει δραστηριότητες με μια σκοπιμότητα. Θέτει στόχους, γνωρίζοντας τη διαδικασία για την επίτευξή τους. Αναγνωρίζει την ανεξάρτητη ύπαρξη των αντικειμένων. Μιμείται νέες συμπεριφορές.
Αρχίζει και καταλαβαίνει τις έννοιες του χώρου, του μεγέθους και τα σχήματα.


Γλωσσική Ανάπτυξη

Το βρέφος κατά τους 2 πρώτους μήνες της ζωής του βγάζει κραυγές ή κλαίει όταν είναι κουρασμένο, λερωμένο ή βρεγμένο και όταν πεινάει.
Μέχρι τον 4 μήνα οι κραυγές σχετίζονται με το αίτιο, το κλάμα διαφοροποιείται ανάλογα με το συναίσθημα-θυμός, πόνος,φόβος.
Ως τον 6 μήνα βγάζει μονοσύλλαβους ήχους, που συνδέονται με το όνομά του, τη μαμά του ή γνωστά αντικείμενα.
Στον 8ο προφέρει δισύλλαβες λέξεις όπως μαμά, μπαμπά.. Στον 12ο μήνα προφέρει μικρές λέξεις, καταλαβαίνει διάφορες συζητήσεις και ερωτήσεις.


Ψυχοκοινωνική Ανάπτυξη

Στην αρχή της ζωής του το βρέφος εστιάζει όλη του την ενέργεια στον εαυτό του. Καθοριστικό ρόλο στη ζωή του παίζει η μητέρα, με την οποία αποκτά συναισθηματικό δέσιμο μέσα απο τη σωματική επαφή και την φροντίδα που του παρέχει. 
Ως τον 9 μήνα το μωρό έχει αναπτύξει την βασική εμπιστοσύνη και αίσθηση ασφαλείας, κάτι που θα το βοηθήσει μελλοντικά στην εξερεύνηση του περιβάλλοντος.
Απο 7 μηνών ήδη είναι πιο κοινωνικό, ενώ στους 9 μήνες παίρνει ρόλο στην οικογένεια. 
Στην ηλικία των 10 μηνών αρχίζει να κινείται, οπότε του θέτουν τα πρώτα όρια οι άλλοι. Επιπλέον αρχίζει να εξωτερικεύει την επιθετικότητά του σε αντικείμενα που το απογοητεύουν.


Δραστηριότητες Καθημερινής Ζωής (ΔΚΖ)

Για το βρέφος οι ΔΚΖ εστιάζονται γύρω απο ένα σταθερό πρόγραμμα όσο αναφορά το τάισμα και τον ύπνο (16 ώρες).
Μέχρι 10 μηνών κοιμάται 3 φορές τη μέρα, περίπου 10 ώρες, τον υπόλοιπο χρόνο παίζει.
3 με 4 μηνών τρώει κρέμες και φρούτα αλεσμένα.Το μπιμπερό και ο θηλασμός συνεχίζονται ως 9 μηνών. Μέχρι τον πρώτο χρόνο ζωής του έχει αναπτύξει την ικανότητα να κρατάει μόνο του με τα δυο του χέρια ένα ποτήρι.


Παιχνίδι

Το πρώτο του παιχνίδι είναι τα κρεμαστά αντικείμενα που βγάζουν ήχους και έχουν έντονα χρώματα.
Επίσης παίζει με τα δάκτυλά των χεριών και των ποδιών του του. Στη συνέχεια κουδουνίστρες και αντικείμενα διαφορετικής υφής. 9μηνών ψάχνει για κρυμμένα αντικείμενα. Του αρέσουν τα κοινωνικά παιχνίδια πχ. κρυφτό, παλαμάκια.
Γενικά μέχρι το πρώτο χρόνο κάθε αντικείμενο στο σπίτι είναι αντικείμενο παιχνιδιού και εξερεύνησης για το παιδί.














Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013


ΤΟ ΠΙΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Written by Μάρλεν Κεφαλίδου on 31 January 2013.
Η ικανότητα να γράφουμε είναι μια πιο σύνθετη ικανότητα από όσο νομίζουμε. Το γράψιμο επηρεάζεται από την ανάπτυξη τηςαισθησιοκινητικήςαντιληπτικής και γνωστικής ικανότητας. Ο πιο σωστός και κοινά αποδεκτός τρόπο να πιάνουμε το μολύβι είναι με τα τρία δάχτυλα (αντίχειρας – δείκτης – μέσος) τα δάχτυλα δηλαδή που κάνουμε το σταυρό μας. Παρόλα αυτά υπάρχουν και άλλοι τρόποι πιασίματος του μολυβιού που είναι το ίδιο αποτελεσματικοί σύμφωνα με τους επιστήμονες. Είναι πολύ σημαντικό να πιάνουμε σωστά το μολύβι με όσο το δυνατόν λιγότερη πίεση στους μύες.
Είναι σημαντικό το παιδί από τη στιγμή που αρχίζει να πιάνει στα χέρια του μολύβι (ξυλομπογιά, μαρκαδόρο ή οποιοδήποτε αντικείμενο γραφής) να περάσει από όλα τα στάδια πιασίματος και να μην περιμένουμε να κρατήσει σωστά το μολύβι. Και είναι σημαντικό, γιατί βοηθάει στην εξάσκηση της λεπτής κινητικότητας και της γενικότερης ικανότητας του χεριού να πιάνει. Για το λόγο αυτό δεν πρέπει να πιέζουμε τα μικρά παιδιά να πιάνουν σωστά το μολύβι και να τα ζορίζουμε να το κρατήσουν όπως θέλουμε εμείς, αλλά να τους δίνουμε το χρόνο που χρειάζονται να προσαρμόζονται στο σωστό τρόπο κρατήματος του μολυβιού. Αν το παιδί μάθει να κρατάει λάθος το μολύβι (επειδή το πιέσαμε να το κάνει νωρίτερα) το πιθανότερο είναι πως μετά δε θα μπορέσει να διορθώσει το λάθος κράτημα του μολυβιού.
Για να μπορέσει ένα παιδί να πιάσει σωστά το μολύβι θα πρέπει να αναπτυχθούν οι μύες του στους ώμους και στα χέρια. Για να επιτευχθεί αυτό προτρέπουμε τα μικρά παιδιά να παίρνουν μέρος σε μια σειρά από δραστηριότητες αδρής κινητικότητας, όπως μπουσούλισμα, σκαρφάλωμα, σπρώξιμο, ώστε οι μύες στους ώμους και τα χέρια να δυναμώσουν , να γίνουν πιο σταθεροί και κατ’ επέκταση το πιάσιμο του μολυβιού να γίνει με πιο σωστό και  ώριμο τρόπο.
Αν πιέσουμε το παιδί να κρατήσει το μολύβι "σωστά" πριν να είναι οργανικά έτοιμο, τότε το πιθανότερο είναι να το δούμε να πιάνει το μολύβι με περίεργους τρόπους, να μην μπορεί να κατευθύνει το μολύβι ή το μαρκαδόρο και έτσι να μην μένει ευχαριστημένο με το αποτέλεσμα που φέρνει. Απόρροια αυτής της δυσάρεστης κατάστασης είναι σταδιακά το παιδί να αποφεύγει να ασχολείται με ανάλογες δραστηριότητες και σε πολλές περιπτώσεις να φτάνει σε σημείο να τις αποστρέφεται.
ΤΑ ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΑ ΣΤΑΔΙΑ:
fine-motor-grasp-development-with-names
1-2 ετων:
Το παιδί πιάνει το αντικείμενο γραφής με τη γροθιά του. Μοιάζει σαν να πιάνει ξίφος και μουτζουρώνει στη σελίδα χρησιμοποιώντας όλο το χέρι (από τον ώμο έως τα δάχτυλα).
1-STADIOfisted-grasp
2-3 ετών:
Το παιδί χρησιμοποιεί όλα του τα δάχτυλα για να πιάσει το εργαλείο γραφής αλλά ο καρπός είναι έτσι γυρισμένος, ώστε η παλάμη να κοιτάει προς τα κάτω. Τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία έχουν αρχίσει να σταθεροποιούν τους ώμους τους, όποτε τώρα η κίνηση έρχεται από τον αγκώνα και κάτω. Σε αυτήν την ηλικία τα παιδιά είναι σε θέση να κάνουν μια ευθεία γραμμή ή μια καμπύλη.
2-STADIOradial cross palmar grasppalmar-grasp
3-4 ετών:
Τα παιδιά κρατούν τώρα το εργαλείο γραφής με 4 δάχτυλα και το κρατούν δημιουργώντας ένα τόξο μεταξύ του αντίχειρα και του δείκτη. Η κίνηση τώρα έρχεται περισσότερο από τον καρπό και την παλάμη, ενώ τα δάχτυλα κινούνται τώρα όλα μαζί. Σε αυτήν την ηλικία τα παιδιά συνήθως μπορούν να ενώνουν τελείες προκειμένου να σχεδιάσουν μια εικόνα, να σχεδιάσουν σε ζιγκ-ζαγκ καθώς και γραμμές που τέμνονται. Προσπαθούν επίσης να ζωγραφίσουν απλά ανθρωπάκια.
3-STADIOfive-finger-grasp
4-6 ετών:
Τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία συνήθως χρησιμοποιούν 3 δάχτυλα για να κρατούν το εργαλείο γραφής και μάλιστα τα τρία αυτά δάχτυλα λειτουργούν ως μια ενότητα. Τα σκίτσα των ανθρώπων γίνονται τώρα με περισσότερες λεπτομέρειες.
Όσο τα δάχτυλα που κρατούν το μολύβι αρχίζουν να κινούνται ανεξάρτητα, ο παράμεσος και το μικρό δάχτυλο αρχίζουν να στρέφονται προς την παλάμη, το άνοιγμα μεταξύ του αντίχειρα και του δείκτη-μέσου μεγαλώνει και το εργαλείο γραφής το κρατάνε πιο κοντά στη μύτη του, έτσι ώστε η γραφή να προέρχεται από τις άκρες των δακτύλων.
4-STADIOstatic tripod grasp
 το τελικό στάδιο που είναι και ο απώτερος στόχος:   Dynamic Tripod Grip
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ
  • Σχοινάκι
  • Σπάσιμο των φυσαλίδων από το νάιλον που τυλίγουμε έπιπλα
  • Άδειασμα νερού από κανάτα σε ποτήρι. Όσο πιο δυνατό γίνεται το παιδί τόσο περισσότερο νερό μπορεί να έχει αρχικά η κανάτα.
  • Πιάσιμο διάφορων αντικειμένων με μανταλάκια
  • Στύψιμο σφουγγαριού
  • Κόψιμο με ψαλίδι
  • Να προσπαθεί να πιάσει μικρά αντικείμενα με την πιάστρα για τον πάγο
  • Πλαστελίνη (ιδιαίτερα όταν προσπαθεί αν την μαλακώσει και να την κάνει μια μπάλα)
  • Να περνάει χάντρες σε κορδόνι
ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΚΡΑΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ
Ικανότητα να χρησιμοποιούμε διαφορετικά ποσοστά πίεσης – Ελαφρύ άγγιγμα
Δράσεις για παιδιά:
  • Να προσπαθούν να πιάσουν εύθραυστα αντικείμενα (δημητριακά, ζαχαρωτα κλπ) με τα δάχτυλα ή με τσιμπιδάκι, χωρίς να τα διαλύσουν
  • Να ζωγραφίσουν σε χαρτί κουζίνας (και όχι σε κανονικό χαρτί) χωρίς να το σκίσουν
  • Να φτιάξουν ντόμινο με όσο το δυνατόν περισσότερα κομμάτια χωρίς να τα ρίξουν
  • Να παίξουν με σταγονόμετρο προσπαθώντας να ελέγξουν πόσες σταγόνες ρίχνουν
ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ
Δράσεις για παιδιά:
  • Να παίζουν με σβούρες σε διάφορα μεγέθη και να επιτυγχάνουν την περιστροφή τους
  • Να περιστρέφουν καρύδια ή αμύγδαλα (με το τσόφλι τους)
ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΩΝ ΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΧΕΡΙΟΥ
Δράσεις για παιδιά:
  • Βάζουμε στο χέρι του παιδιού νομίσματα και ζητάμε να μας τα δώσει πίσω ένα-ένα χρησιμοποιώντας τον αντίχειρα και το δείκτη χωρίς όμως να του πέσουν τα άλλα από την παλάμη.
ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΡΠΟ
Δράσεις για παιδιά:
  • Να τοποθετεί αντικείμενα που βρίσκονται σε κάθετη θέση το ένα πάνω στο άλλο (πχ επιτραπέζια παιχνίδια)
  • Να ζωγραφίζει – γράφει σε χαρτί που βρίσκεται όρθιο απέναντί του (καβαλέτο – πίνακας κλπ)
  • Να χρησιμοποιεί πλάστη για να ισιώσει μια μπάλα πλαστελίνης ή ζυμάρι (εδώ πρέπει να προσέχουμε τα χέρια να είναι ανοιχτά στο ύψος των ώμων και όχι κλειστά).

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΙ



Οι λαβύρινθοι είναι μια δραστηριότητα που χρησιμοποιείται από θεραπευτές, δασκάλους, νηπιαγωγούς, γονείς


Τι κερδίζουν τα παιδιά παίζοντας με τους λαβυρίνθους?
Βελτίωση:
οπτικοκινητικού συντονισμού
επίλυση προβλήματος
προσανατολισμού
κατευθυντικότητας
εστίαση της προσοχής




Στον σύνδεσμο παρακάτω μπορείτε να βρείτε απλούς λαβυρίνθους -προς εκτύπωση- για τους μικρούς μας φίλους. Για να τους δείτε πατήστε ΕΔΩ.

Μια ποικιλία πιο σύνθετων λαβυρίνθων, για μεγαλύτερα παιδιά, θα βρείτε στο abcteach.com

Καθώς και στην παρακάτω ιστοσελίδα: http://www.paidika.gr

Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου


Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης κατά του Καρκίνου και πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 4
Φεβρουαρίου.
Σκοπός της είναι να δώσει έμφαση στη διαπίστωση ότι μεγάλο μέρος των περιστατικών καρκίνου μπορούν να αποφευχθούν μέσω της πρόληψης, και ότι επίσης μεγάλο μέρος των θανάτων από καρκίνο μπορούν να αποφευχθούν μέσω της έγκαιρης διάγνωσης και της θεραπευτικής αντιμετώπισης. Αποτελεί, δε, μοναδική πρωτοβουλία βάσει της οποίας όλος ο κόσμος μπορεί να ενώσει τις δυνάμεις του για την καταπολέμηση της παγκόσμιας επιδημίας του καρκίνου.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εκτιμά ότι 84 εκατομμύρια άνθρωποι θα πεθάνουν από καρκίνο κατά την δεκαετία 2005-2015. Κάθε χρόνο, ο καρκίνος σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους από ότι το AIDS, η ελονοσία και η φυματίωση μαζί.
Η Παγκόσμια Ημέρα  κατά του Καρκίνου για το 2012 είναι ιδιαίτερα σημαντική, δεδομένου ότι πέφτει περίπου μισό χρόνο μετά την πρώτη Συνάντηση του ΟΗΕ για τις μη μεταδοτικές ασθένειες (NCDs), και την υπογραφή της Πολιτικής Διακήρυξης που υποστηρίζει την πρόληψη και τον έλεγχο καταστροφικών καταστάσεων για την ανθρώπινη υγεία, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου.
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα έχει θέμα «Μαζί, είναι δυνατόν» δηλαδή «Together it is possible», διότι μόνο αν κάθε άνθρωπος, πολίτης,  οργανισμός ή κυβέρνηση αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί τότε μόνο θα ελαττωθούν οι πρόωροι θάνατοι από καρκίνο και άλλες μη μεταδοτικές ασθένειες κατά 25% μέχρι το 2025.

ΤΙ ΕΊΝΑΙ Ο ΚΑΡΚΊΝΟΣ;

Ο καρκίνος είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για την περιγραφή μιας ομάδας χρόνιων νόσων, που μπορούν να προσβάλουν οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Άλλοι όροι που χρησιμοποιούνται είναι κακοήθεις όγκοι και νεοπλάσματα. Καθοριστικό χαρακτηριστικό του καρκίνου είναι η ανεξέλεγκτη αύξηση και εξάπλωση μη φυσιολογικών κυττάρων, τα οποία είναι επιθετικά (αυξάνονται και πολλαπλασιάζονται με ρυθμούς πολύ ταχύτερους από τους φυσιολογικούς), διηθητικά (εισβάλλουν στους παρακείμενους ιστούς και τους καταστρέφουν) και/ή μεταστατικά (εξαπλώνονται σε άλλα σημεία του σώματος). Εφόσον η εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων δεν ελεγχθεί, μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.
Το στάδιο της νόσου περιγράφει την έκταση και την εξάπλωση του καρκίνου κατά το χρόνο της διάγνωσης και καθορίζεται βάσει του μεγέθους του όγκου, της εμπλοκής ή μη των παραπλήσιων λεμφαδένων και της παρουσίας ή μη μεταστάσεων σε άλλα σημεία του σώματος. Από τη στιγμή που θα προσδιοριστούν αυτοί οι παράγοντες, ο καρκίνος ταξινομείται ως σταδίου Ι, ΙΙ, ΙΙΙ ή IV, με το στάδιο Ι να είναι το πιο πρώιμο και το IV το πιο προχωρημένο. Όσο πιο νωρίς γίνει η διάγνωση, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες επιβίωσης.

Η ΑΣΘΈΝΕΙΑ ΣΉΜΕΡΑ

Κάθε χρόνο περίπου 7,6  εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από καρκίνο (13% περίπου του συνόλου των θανάτων το 2008) και οι θάνατοι αναμένεται να φθάσουν τα 11 εκατομμύρια ετησίως έως το 2030.
Οι νέες διαγνώσεις καρκίνου παγκοσμίως ανέρχονται σε περίπου 11 εκατομμύρια ετησίως (το 70% των οποίων σε χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος) και η νόσος αποτελεί ένα από τα κύρια αίτια θανάτου (το δεύτερο, μετά τις καρδιαγγειακές νόσους, στις αναπτυγμένες χώρες). Αν οι σημερινές τάσεις αύξησης του καρκίνου συνεχιστούν, ο εκτιμώμενος αριθμός νέων διαγνώσεων ανά έτος αναμένεται να αυξηθεί στα 16 εκατομμύρια έως το 2020. Οι πάσχοντες από καρκίνο ανέρχονται σε περίπου 24,6 εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο, αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί στα 30 εκατομμύρια έως το 2020.
Στην Ευρώπη, κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται 3,2 εκατομμύρια νέα περιστατικά καρκίνου, κυρίως του πνεύμονα, του στομάχου, του ήπατος, του μαστού και του ορθού, και πάνω από ένα εκατομμύριο ασθενείς χάνουν τη ζωή τους. Παρά την πρόοδο που σημειώνεται στην έρευνα και τη θεραπεία της ασθένειας αυτής, ο καρκίνος παραμένει σοβαρή μάστιγα για την υγεία, δημιουργώντας τεράστια επιβάρυνση στους ασθενείς, τις οικογένειές τους και τις κοινωνίες.

ΠΡΌΛΗΨΗ

Ο καρκίνος είναι μια πάθηση για την οποία έχουν ενοχοποιηθεί ποικίλες μεταλλάξεις του γενετικού υλικού. Για τις μεταλλάξεις αυτές φαίνεται ότι παίζουν καθοριστικό ρόλο, πέραν των γονιδιακών, και περιβαλλοντικοί παράγοντες, για τους οποίους τόσο τα άτομα, όσο και οι οργανωμένες κοινωνίες μπορούν να παρέμβουν.
Δεν αναπτύσσουν καρκίνο όλοι οι άνθρωποι με γενετική προδιάθεση και, αντίστροφα, ο καρκίνος μπορεί να πλήξει ανθρώπους χωρίς οικογενειακό ιστορικό της νόσου. Η καρκινογένεση είναι ένα φαινόμενο που απαιτεί χρόνο για να πραγματοποιηθεί και υπάρχουν συνήθως αρκετά στάδια μέχρι ένα φυσιολογικό κύτταρο να μετατραπεί σε καρκινικό. Στον ανώμαλο πολλαπλασιασμό των κυττάρων του καρκίνου συμβάλλει ποικιλία παραγόντων, που περιλαμβάνουν:
  • ανωμαλίες στο γενετικό υλικό που οδηγούν σε βλάβες του κυττάρου, ενεργοποίηση γονιδίων, ή σε εξάλειψη ογκοκατασταλτικών γονιδίων
  • αδυναμία του αμυντικού συστήματος του οργανισμού να καταστρέψει τα παθολογικά κύτταρα
  • φαινόμενα που με την σειρά τους προκαλούνται από σύνθετους παράγοντες, που περιλαμβάνουν έκθεση σε καρκινογόνα, μικρόβια και ιούς, κληρονομικές προδιαθέσεις, χρήση καπνού, διατροφικές συνήθειες.

Ατομικοί παράγοντες κινδύνου: Κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ, διατροφή, παχυσαρκία και έλλειψη σωματικής άσκησης

Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Κώδικα κατά του Καρκίνου, πολλοί θάνατοι από καρκίνο θα μπορούσαν να αποφευχθούν με την υιοθέτηση ενός πιο υγιεινού τρόπου ζωής. Το κάπνισμα, η χρήση αλκοόλ, η ανθυγιεινή διατροφή, καθώς και οι χρόνιες λοιμώξεις από ηπατίτιδα Β (HBV), ηπατίτιδα C (HCV) και ορισμένα είδη του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) είναι κύριοι παράγοντες για την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.