Η ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΔΑΔ


Τα πρώτα συμπτώματα μιας αυτιστικής διαταραχής φαίνονται από την βρεφική ηλικία. Το βρέφος και νήπιο με αυτισμό αποφεύγει την σωματική και βλεμματική επαφή. Είναι δύσκολο για μία μητέρα να νιώθει ότι το μωρό της δεν ανταποκρίνεται στα χάδια της και στο ενδιαφέρον της. Είναι μια σχέση που στην αρχή γεννά ματαιωτικά συναισθήματα, όμως με προσπάθεια και υπομονή μπορεί να χτιστεί μια πολύ δυνατή σχέση.

Οι αντιδράσεις των γονέων ποικίλουν, κάποιοι μόλις αντιληφθούν τα πρώτα σημάδια θα τρέξουν το παιδί τους σε ειδικούς προκειμένου να πάρουν κάποια διάγνωση, άλλοι όμως θα παραβλέψουν οποιοδήποτε σημάδι. Πολλοί αναρωτιούνται πως γίνεται ο γονέας να μην το είχε καταλάβει. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί γονείς αρνούνται να δουν ότι το παιδί τους έχει κάποιο σύνδρομο και πολλές φορές αρνούνται να ακούσουν και να δεχτούν την παραίνεση της δασκάλας για περαιτέρω διάγνωση του παιδιού και ειδική αντιμετώπιση.


ΣΤΑΔΙΑ

Τα πρώτα συναισθήματα του γονέα με παιδί με Δ.Α.Δ. είναι φόβος, άρνηση, θυμός και όταν καταλαγιάσουν αυτά ακολουθεί η θλίψη και οι ενοχές. Είναι λογικό όταν ο γονέας ανακαλύπτει ότι το παιδί του διαφέρει από τα άλλα και έχει Δ.Α.Δ., να αναρωτιέται γιατί συμβαίνει σε αυτόν ή τι έκανε λάθος. Πολλές φορές οι πρώτες αντιδράσεις μπορεί να φέρουν και τσακωμό και αλληλοκατηγορίες στο συζυγικό ζευγάρι.

Ύστερα θυμίζει την διαδικασία του πένθος, η θλίψη ακολουθεί τα έντονα συναισθήματα. Είναι φυσιολογικό να υπάρξει ένα στάδιο θλίψης αφού ο γονέας πενθεί την απώλεια των προσδοκιών του για ένα υγιές παιδί σαν απόγονό του.

Το επόμενο στάδιο είναι πιο λειτουργικό και είναι αυτό της αποδοχής. Αυτά τα συναισθήματα μπορεί ο γονέας να τα δουλέψει μέσα από την ψυχοθεραπεία. Το να έχεις ένα παιδί με σύνδρομο Δ.Α.Δ. δεν είναι εύκολο, υπάρχουν δυσκολίες σε όλο το σύστημα της οικογένειας. Εφόσον το νέο μέλος της οικογένειας «νοσεί» τότε νοσεί και όλο το οικογενειακό σύστημα. Μπορεί να ακούγεται σκληρό αλλά είναι αποδεκτό ο γονέας να έχει ποικίλα συναισθήματα, τόσο θετικά όσο και αρνητικά. Η δυσλειτουργία θα επέλθει αν αυτά τα συναισθήματα δεν γίνουν αποδεκτά από τον ίδιο και δεν δουλευτούν.
Όταν λοιπόν ο γονέας φτάσει στο στάδιο της αποδοχής έχει ανακτήσει τις δυνάμεις και είναι η στιγμή να μάθει τι είναι οι διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές.

Η ενημέρωση γύρω από το σύνδρομο που έχει το παιδί του θα τον βοηθήσει να καταλάβει ότι έχει ένα διαφορετικό παιδί με τα δικά του χαρίσματα, που αντιλαμβάνεται τον κόσμο με τον δικό του τρόπο. Μέσα από την ενημέρωση θα μάθει σε ποιον τομέα το παιδί του είναι πιο πάνω από τα άλλα παιδιά της ηλικίας του αλλά και που υστερεί έτσι θα ξέρει που χρειάζεται ενθάρρυνση και επιβεβαίωση και που περισσότερη δουλεία προκειμένου να αναπτυχθούν οι ελλείψεις του με τον καλύτερο τρόπο.